The Tears of the Goddess

By Kyri Heliotrope

Walking up a thorn-filled path,
so strewn with rocks and stones;
I once chanced upon a spring so cool and clear,
and a lady amidst the scattered bones.

Oh yes, she was a luminescent white,
with hair the color of the darkened sky;
Along with eyes so stricken with grief,
they looked as if she was about to cry.

She glanced in my direction,
once, or maybe twice;
but the reason why she was so silent,
remained as mysterious and cold as ice.

Then it fell, one followed by another,
the tears of the lady clothed in stars,
then as if by some strange force,
she was in an instant, enclosed in foreign bars.

She tried to shout and reach,
all to no avail;
for as far as coercive religion is concerned,
the ships of oppression had already set sail.

As her final vestiges disappeared,
she left behind a single, brilliant tear;
along with a message to us, her children,
that we should never fight nor fear.

For her divine essence,
that which is imbibed in us all;
will never by any chance corrupt or fail,
for it is that “love” which conquers all!

© 2007 Manggagaway E-magazine. Articles may be distributed freely on the condition that all accreditation is acknowledged, no part is altered and this notice is attached and the website: http://manggagaway-central.blogspot.com/ is included.

Magdalena

Bilang papuri sa Mahal na Lakambini sa kanyang mga biyaya sa Alapan, bayan ng Imus-Kabite. Orihinal na Komposisyon at Larawan ni Aldrin F.T.



Mayo a bente otso nanamán.
Simulâ na ng pagbuhos ng ulán.
Dalá ng lakambining nangántimúgan.
Magdalena ang kanyáng pangalan.

*Aba at Hunyo na
Nagbalik na ang Magdalena*

Maryá Magdalenang dalá ng dayuhan
Salamín ng bathalumang nakalimután.
Ngayó'y saamin nang nanahan
Naibsán ang pagtangis sa nakaraán.

*Sakáy ng alon saami'y nakaabot
Kamí'y isukob sa'yóng salakót.*

Kulóg, kidlát ang kanyáng dalá
Ulán para sa nangansaka.
Pagkaing tubo mulà sa lupâ
Siáng biyayâ ng Magdalena.

*Halina at kamí'y basaín.
Dingín itóng aming dalangin.

Papuri't galák sa lakambining Maryá
Sayáw mo saamin ay ligaya
Ulán mong búhay sa amin at paritó
At sa súsonglúpang inalayan mo.

*Aba, aba! Poón naming Maryá.
Amén; Siá nawa, ika nilá.*

---o0o---

Buod: Ang Maria Magdalena ay ang patrona ng Kawit at hindi ng Imus. Ngunit taon-taon ay "inaanyayahan" siya ng mga taga-Alapan (Imus, Kabite) upang i-karakol (o isayaw) siya sa kanilang bayan at kabukiran. Ayon sa mga matatanda ang Magdalena raw ang tagapaghatid ng tag-ulan at sa kanyang "pangangarakol" nakasalalay ang patuloy na pagbuhos ng ulan at masagang ani. Kaya nama't hindi mailarawan ang galak ng mga taga-Alapan tuwing isinasayaw nila ang Poon ng hindi inaalintana ang milya-milyang layo mula Alapan pabalik ng Kawit sa ikatlo at huling araw ng pista (dalawang beses siya isinasayaw, ika-27 at ika-29). Hindi rin maikakailang umuulan ng malakas taon-taon sa dakong Imus tuwing ika-27 ng Mayo, ang unang araw ng karakol.

Rito sa pinaghabing kanluraning Kristiyano at katutubong Tagalog, ay naipagdidiwang ng mga taga-Kabite ang kanilang pang-araw-araw na buhay, kasama ng kanilang mga mahal sa buhay at sa pasasalamat sa bayang nagaaruga at nagpapakain sa kanila.

© 2007 Manggagaway E-magazine. Articles may be distributed freely on the condition that all accreditation is acknowledged, no part is altered and this notice is attached and the website: http://manggagaway-central.blogspot.com/ is included.